Bielactwo to stosunkowo rzadka choroba skóry. Szacuje się, iż dotyczy około 1% populacji ludzkiej. Chorobowo dotknąć może zarówno kobiety, jak
i mężczyzn między 10 a 30 rokiem życia. Bielactwo to choroba o podłożu autoimmunologicznym i jest przewlekłą chorobą skóry. Bielactwo występuje, gdy w skórze brakuje melaniny – pigmentu odpowiadającego za zabarwienie skóry. Melanina powstaje w głębszych warstwach naszej skóry, w komórkach barwnikowych – melanocytach. Czym więc objawia się bielactwo? To bardzo jasne – kredowobiałe plamy pojawiające się na skórze. Takie plamy hipopigmentacyjne mogą pojawić się na różnych obszarach ciała. Zmiany skórne z wyraźnym brakiem melaniny najczęściej pojawiają się na twarzy, szyi, dłoniach, w dołach pachowych oraz przy otworach nosowych i okolicach jamy ustnej. Schorzenie takie jak bielactwo może obejmować również okolice błon śluzowych, włosów lub tęczówek oczu.
Bielactwo wrodzone oraz nabyte
W zależności od tego, kiedy zauważyliśmy pierwsze symptomy choroby wyróżnia się bielactwo wrodzone oraz bielactwo nabyte.
Bielactwo wrodzone – albinizm
Bielactwo wrodzone uogólnione to choroba genetyczna. Występuje, gdy w procesie syntezy melaniny dochodzi do nieprawidłowej pracy enzymów, przez co barwnik w komórkach skóry zanika całkowicie lub częściowo. Zmienia się kolor skóry, jak również włosy, rzęsy i brwi, które często są białe. Do tego dochodzą inne dolegliwości chorobowe, takie jak: zez, oczopląs, upośledzenie, a także zwiększone ryzyko zachorowania na choroby nowotworowe skóry. Albinosi to osoby wyjątkowo wrażliwe na światło słoneczne. Skóra, która normalnie wytwarza melaninę chroni skórę przed promieniowaniem i jego szkodliwym działaniem. U Albinosów przez brak enzymu – tyrozynazy ta funkcja jest zupełnie upośledzona, przez co narażeni są na oparzenia słoneczne.
Bielactwo nabyte
Przeważnie bielactwo nabyte daje pierwsze symptomy przed ukończeniem 20 roku życia. W przypadku bielactwa nabytego na skutek zakłóconej syntezy melaniny dochodzi do zaburzeń barwnikowych w skórze. Pojawiają się jasne plamy, często na grzbietach dłoni, stóp lub nadgarstków. Nierzadko plamy układają się na powierzchni skóry tam, gdzie przebiegają nerwy oraz linia włosów.
Przyczyny występowania bielactwa
Istnieją dwa rodzaje bielactwa: wrodzone oraz nabyte. W przypadku bielactwa wrodzonego uogólnionego przyczyną pojawienia się choroby są uwarunkowania genetyczne. Organizm cierpi na niedobór enzymu tyrozynazy i nie wytwarza melaniny. Dziedziczone jest w sposób autosomalnie – recesywny. Dziecko w tym przypadku dziedziczy po jednym genie zarówno od matki, jak i ojca, odpowiedzialnym za powstanie choroby. Bielactwo wrodzone występuje rzadko – szacuje się, że raz na 10 000 urodzin.
Leczenie bielactwa
Choć medycyna każdego dnia posuwa się na przód w przypadku bielactwa niestety nie ma jeszcze skutecznej terapii, która na stałe pozwoliłaby pozbyć się białych plam. W terapii często stosowane są silnie działające glikokortykosteroidy. Sprawdza się również stosowanie pochodnych witaminy D. W repigmentacji zmian obszaru skóry, gdzie bielactwo występuje, stosowane są inhibitory kalcyneuryny. Maści immunosupresyjne stosowane są miejscowo w leczeniu bielactwa nabytego. Można spróbować również fototerapii w leczeniu plam bielaczych. Istnieją również metody chirurgiczne, takie jak przeszczep autologiczny, który zwiększa szanse skutecznego leczenia bielactwa. Te metody mają prawo zadziałać, jeśli leczenie zostanie wprowadzone jak najszybciej po rozpoznaniu bielactwa nabytego. W leczeniu bielactwa wykorzystuje się różne opisane metody, natomiast należy również wziąć pod uwagę stan psychiczny pacjenta i zapewnić mu wsparcie psychologiczne. Bielactwo jako choroba autoimmunologiczna nie daje objawów bólowych i nie zagraża życiu. Natomiast chorzy mogą mieć problemy z samoakceptacją i kontaktami towarzyskimi, co może doprowadzić do depresji.
Przyczyna wrodzonego bielactwa to czysta genetyka, na którą nie mamy wpływu i może być to ciężkie do zaakceptowania przez pacjenta. Należy okazać dużo wsparcia dla osób dotkniętych bielactwem. Bielactwo stanowi duży problem medyczny ze względu na brak skutecznych metod leczenia. Dodatkowo stanowi spore obciążenie psychiczne i kompleksy, gdy zdiagnozowano bielactwo. Badania wykazują, iż pierwsze objawy bielactwa nabytego pojawiają się po ukończeniu 10 roku życia i we wczesnej młodości, tak więc w wieku dojrzewania, który sam w sobie nie jest łatwym okresem. Tym bardziej należy wspierać młode osoby, które borykają się z tą chorobą skóry.
25 czerwca – Światowy Dzień Bielactwa
25 czerwca obchodzony jest Światowy Dzień Bielactwa, który zwiększa świadomość ludzi na temat tej choroby. To zwrócenie uwagi na osoby cierpiące na bielactwo, solidarność z nimi, walka ze stygmatyzacją tych osób. Schorzenie, jakim jest bielactwo nie przekreśla naszego życia i naszych planów. Przykładem tego są modelki i ludzie show biznesu, którzy spełniają swoje marzenia i ambicje zawodowe, pokazując Światu, że kolor skóry nie ma znaczenia. W świecie mody na wybiegach spotkamy modelki – posiadaczki odbarwionych plam na skórze.
Winnie Harlow doskonale pokazuje nam, że możemy osiągnąć wiele bez względu na niedoskonałości i kompleksy. Modelka cierpi na bielactwo skóry,
a mimo to została największą gwiazdą wybiegu na pokazie Victorias Secret. Kanadyjka łamie wszelkie stereotypy kanonu piękna, pokazując, że liczy się również osobowość i charakter. Jest solidarna z osobami, które z powodu bielactwa mają zaniżone poczucie własnej wartości. Pokazuje nam, że nikt z nas nie jest doskonały i wyznaje filozofię” body confidence” – każdy powinien czuć się dobrze we własnej skórze, mimo wszelkich niedoskonałości. Dziś mimo odbarwień skóry tryumfuje na wybiegach całego Śwata i okładkach Vogue. Wszystko jest w życiu możliwe, wystarczy samoakceptacja i wiara we własne siły!
Żródło: https://www.vogue.com/article/winnie-harlow-2018-victorias-secret-show-casting-interview
Pielęgnacja skóry z bielactwem
Pielęgnacja skóry z bielactwem jest bardzo istotna, gdyż posiada cechy skóry wrażliwej. Powinna ona składać się z delikatnych preparatów silnie nawilżających, regenerujących i kojących. W składzie powinny znajdować się d-pantenol, kiełki owsa, alantoina i tym podobne. Można stosować regularnie kremy repigmentacyjne, które zmniejszają plamy bielacze. Należy starać się zmniejszać stres oksydacyjny skóry, który sprzyja rozwojowi plam pigmentacyjnych. U pacjentów obciążonych bielactwem szczególną uwagę musimy poświęcić ochronie przeciw promieniom UV. Należy pamiętać o stosowaniu wysokiej jakości kremów i filtrów przeciwsłonecznych. Krem SPF 50 + zaleca się stosować co 2 – 3 godziny. Nie zaleca się również korzystania z solarium. Na rynku kosmetycznym istnieje sporo kosmetyków do makijażu i kamuflażu, które korygują i wyrównują koloryt skóry. Pomogą nam ukryć plamy na skórze. Jednak akceptacja choroby i polubienie siebie – nawet, jeśli nasza skóra nie jest idealna, to klucz do sukcesu
i szczęśliwego życia. Przecież kocha się mimo wszystko!