Zdarza się, że po różnych urazach zostają z nami pamiątki w postaci blizn. Bywają małe, duże, akceptowane i takie, które są przyczyną naszych wielkich kompleksów. Zazwyczaj w miejscu uszkodzenia skóry powstaje blizna, jednak czasem źle się goi i jest nieestetyczna. Jakie są symptomy bliznowca?

Bliznowiec – inaczej keloid powstaje, gdy nasze tkanki nie goją się prawidłowo. Jest to rodzaj pogrubionej blizny, która powstaje w miejscu urazu po przerwaniu ciągłości naskórka.

Rozrasta się w sposób niekontrolowany i potrafi być większy niż sama rana. Zdarza się, że rośnie nawet po zagojeniu rany. Keloidy czyli blizny przerosłe mogą pojawić się w każdym wieku zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.

Miejsca, gdzie najczęściej powstają tego typu blizny to: górna część pleców, okolica obojczyków, ramiona oraz klatka piersiowa. Jednak nie jest on wybredny i może pojawić się w dowolnym miejscu na ciele. Bliznowiec samoistny często pojawia się w okolicy mostka na klatce piersiowej.

Histologicznie keloid to skupisko włókien kolagenu, elastyny oraz fibroblastów. Bliznowiec może osiągnąć od kilku milimetrów do kilkudziesięciu centymetrów – rozmiar dużego problemu estetycznego. Pojawia się u ludzi bez względu na kolor skóry – jednak odrobinę bardziej upodobał sobie skóry bardzo jasne lub bardzo ciemne. Keloid jest gładki i wystaje ponad powierzchnię zdrowej skóry. Przyczyny powstania bliznowców nie są do końca znane. Jeżeli proces gojenia rany wydłuża się, zwiększa się ryzyko powstania wypukłej blizny.

Przerosła tkanka włóknista (bliznowiec) może wystąpić na skutek:

• zranienia skóry,
• cięcia skóry – w tym chirurgicznego,
• zadrapań,
• oparzeń.

Keloidy mogą pojawić się na skórze również na skutek cięcia cesarskiego lub źle gojących się ran w przebiegu trądziku pospolitego czy ospy wietrznej.

Keloid – metody leczenia

Przyczyny powstawania bliznowca nie są do końca znane. Czy martwić się na zapas, że z rany powstanie bliznowiec? Urazy mechaniczne zdarzają się każdemu. To, co możemy zrobić to zadbać o prawidłowy proces gojenia. Gdy już dojdzie do przerwania ciągłości skóry, musimy zadbać o czystość rany oraz aseptykę. Gdy na skórze pojawia się strupek należy absolutnie unikać rozdrapywania. W miejscu blizny można zastosować przeznaczone do tego maści i kremy przyspieszające regenerację naskórka.

Masaż blizny

W początkowym etapie rozwoju bliznowca sprawdzi się masaż. Szczególnie musimy skupić się na odpowiedniej pielęgnacji rany i jej sterylności, stosując jałowe opatrunki. Należy unikać wszelkich urazów mechanicznych, nie rozdrapywać. Uważamy, by nie dopuścić do rozejścia się brzegów rany. Gdy blizna się zagoi i znikną strupki możemy zacząć stosować specjalne preparaty przyspieszające proces gojenia i regenerację, na przykład na bazie silikonu. Nakładając krem lub żel pielęgnacyjny delikatnie masujemy bliznę.

Podanie sterydu

Jedną z metod leczenia keloidu jest również podanie w bliznę sterydu. Aby nie dopuścić do powstania przebarwień chronimy bliznę przed promieniowaniem UV, stosując filtry przeciwsłoneczne z wysokim filtrem 50+.

Jeśli na naszej skórze keloid już istnieje i jest to zmiana skórna, która wyjątkowo nam przeszkadza, jest powodem kompleksów istnieją metody leczenia bliznowca. W przypadku bliznowców musimy liczyć się z faktem, iż mogą nie zniknąć zupełnie mimo podjętych prób leczenia. Natomiast jest szansa na spłycenie blizny na powierzchni skóry.

Laser frakcyjny

Laserowe leczenie bliznowców daje dobre efekty terapeutyczne. Możemy wykorzystać terapię laserem frakcyjnym CO2, który polega na kontrolowanym, cieplnym uszkodzeniu skóry. Dodatkowo wzmacniamy efekt zabiegu stosując mezoterapię igłową z użyciem kolagenu. Poprzez takie działanie stymulujemy procesy regeneracyjne (naprawcze) skóry. Tworzą się nowe włókna kolagenowe i elastyna, a „wypukłość” blizny zostaje zniwelowana.

Usunięcie bliznowców nie jest wcale proste, jednak pełna seria terapeutyczna z wykorzystaniem lasera na pewno polepszy stan objętego keloidem obszaru skóry.

Dermapen

Usuwanie bliznowców jest możliwe przy wykorzystaniu frakcji również mechanicznej, jak na przykład z wykorzystaniem urządzenia dermapen.
W tym wypadku działamy mechanicznie z wykorzystaniem kardridży wyposażonych w igły. Na urządzeniu ustawiamy parametry, na jakich chcemy pracować: szybkość pracy igieł oraz głębokość. Każde uszkodzenie skóry jest dla niej sygnałem, iż musi rozpocząć się proces gojenia, a co za tym idzie silnie pobudzane są procesy regeneracyjne skóry. Przerośnięta blizna zmniejsza się i wypłyca.

Najlepszą efektywność w leczeniu bliznowców wykazuje łączenie różnych terapii, aby jak najmocniej stymulować skórę do działania różnymi metodami. Jeżeli mamy skłonności do powstawania keloidów raczej nie zaleca się leczenia chirurgicznego. Chirurgiczne usuwanie bliznowca może doprowadzić do rozrostu bliznowca. Należy więc dobrze przemyśleć ten sposób leczenia.

Radiofrekwencja mikroigłowa

Do zabiegów wspierających leczenie tkanek bliznowca należy również zabieg radiofrekwencji mikroigłowej, którego działanie polega na nakłuwaniu skóry z równoczesnym podgrzewaniem jej falą radiową. RF mikroigłowa w leczeniu bliznowców pozwala nam dość szybko zauważyć pozytywne efekty.

Peeling chemiczny

Usuwanie tkanek bliznowca jest możliwe również przy wykorzystaniu peelingów chemicznych, stosunkowo mocno złuszczających skórę. Leczenie bliznowca ma charakter miejscowy i terapii poddany jest obszar, gdzie keloid występuje.

Nie bez znaczenia jest wybór odpowiedniej Kliniki, gdzie lekarz zaleci odpowiednią terapię i będzie uczestniczył w całym procesie gojenia. Terapia zależy też od rozmiaru bliznowca, jego umiejscowienia. Jeśli mamy tendencję do tworzenia bliznowców wybór dobrego dermatologa ma kluczowe znaczenie. Doświadczenie pozwala na dobór indywidualnej terapii i zaplanowanie wieloetapowej terapii łączonej.